Na VanThorhout, waarin Alexander Vantournhout solo op het podium staat, presenteert not standing nu opnieuw een groepsstuk, Foreshadow. Op de tonen van experimentele rockmuziek bewegen acht acrobaat-dansers als tandwielen van een collectief lichaamsmechaniek. Samen gaan ze op zoek naar quasi onmogelijke balansen en dagen ze elkaar én de zwaartekracht uit.
Met de strak georchestreerde chaotische bewegingslandschappen van Foreshadow zet Alexander Vantournhout een nieuwe stap in zijn onderzoek naar de relaties tussen zwaartekracht, beweging, balans en ruimtelijkheid. Naast de vloer, die in SCREWS en Through the Grapevine telkens een prominente rol kreeg, wordt nu ook de muur een danspartner.
“Ondersteund door elkaars schouders, voeten en knieën kruipen de dansers als salamanders over de wand. Alsof ze zweven. Het tart elke fysieke logica, maar toch blijkt het ‘gewoon’ inventief mensenwerk. Meesterlijke balanskunst.”
— ★★★★ De Standaard
“Duo’s pushen elkaar horizontaal de lucht in, soms louter balancerend op één voet of hand. Shiva-godinnen, de klepel van een klok, een cartoonesk wezen met één hoofd en twee paar benen, bloemknoppen die opengaan, caleidoscopische animaties …”
— ★★★★ De Standaard
“Straf hoe Vantournhout zich bij elke voorstelling weer bekwaamd heeft in een nieuwe bewegingstechniek. Er zijn weinig choreografen die het abc van de dans de laatste jaren zo op zijn kop hebben gezet en uitgebreid als hij.”
— ★★★★ De Standaard