Iedereen kent Barbara Sarafian. Is het niet van ‘Aanrijding in Moscau’ of ‘Beau Séjour’ op televisie, dan misschien wel van haar voorstellingen bij de KOE of SKaGeN. Maar nu staat ze voor het eerst op de planken met een zelfgeschreven monoloog.
Met kwetsbare bravoure en veel humor vertelt Barbara Sarafian in FoKKoF over de zonde van het vrouw-zijn. Ze ontleedt haar vallen-en-opstaan. Ze vertoeft maar al te graag tussen glazen plafond en glazen afgrond en vanuit die positie kijkt ze verwonderd naar de maatstaven en rolpatronen die ons worden aangepraat. FoKKoF is haar keuze, haar plicht.
Ze zal fluisteren, liefdevol gieren en begeleid door muzikant Lewis zelfverzonnen fado’s zingen. Dat maakt ons samen stil, dat weet ze, daarom staat ze er …