In de voorstellingen van de voorbije jaren stonden bij Wim Vandekeybus fabels centraal. Verhalen van beschaving en cultuur, gemeenschappen en conflicten.
In TRACES keert Vandekeybus terug naar het lichaam, naar de instinctieve reactie, de imaginaire catastrofe, de onmiddellijke energie die de hartslag vormden van zijn eerste voorstellingen.
Hoeveel natuur leeft er nog in de mens? Hoeveel dier? TRACES gaat niet over de buitenwereld, over de cultuur die de mens heeft opgebouwd. Het is een zoektocht op muziek van Marc Ribot en Trixie Whitley, naar de sporen van de natuur die het lichaam is vergeten. In momenten van risico en gevaar, van intuïtief beslissen om te overleven.