Luiheid is een negatief begrip. Het wordt in verband gebracht met vadsigheid, gemakzucht, onverantwoordelijkheid. Een luiaard is een nietsnut, een leegloper of een lamzak. Wie Ivan Gontsjarovs roman ‘Oblomov’ leest, kan maar weinig sympathie opbrengen voor het luie hoofdpersonage. In de christelijke traditie is luiheid zelfs een hoofdzonde, net als hoogmoed, hebzucht en onkuisheid.
In de voordracht Leve de Luiheid! wordt uiteengezet waarom luiheid ook een deugd kan zijn. De moderne mens heeft voor niets nog tijd, wordt gedreven door hebzucht en consumptie, en kampt steeds meer met depressies en burn-outs.
Misschien kan een welbegrepen vorm van luiheid een alternatieve vorm van levenskunst zijn, waarin we authentieker nadenken over arbeid en andere fundamentele aspecten van het menselijk bestaan?
Johan Braeckman (°1965) doceert aan de Universiteit Gent. Hij is tevens een graag geziene gast op Canvas, Radio 1 en Klara, en hij vult interessante podcasts. Bizar genoeg is hij tevens een aanhanger van de luiheid. Zijn sabbatjaar was nationaal nieuws in alle media. Johan Braeckman vertelt met veel humor en toont aan dat we veel minder kritisch denken dan we zelf wel beseffen.